Taki los okrutny – zima, ja mam podobnie, tylko muchy na woblery zamieniłem, strugam, a nad każdą drewnianą rybką snuję w głowie myśli, gdzie i kiedy pływać ją nauczę, jak się cieplej zrobi.

A mnie się strugać nawet niechce...zaczęło padać i plus dość konkretny także rzeka mi płynie przed domem.Może sobie kręciołki przeserwisuje...... a za dwa dni już będzie można pośmigać po pstrągowych siurach :)

Ja sie zmusić do zimowych łowów jakoś nigdy nie mogę

Zmusić to ja bym się już zmusił, zbyt mocno ciśnie i świerzbi brak kontaktu z wodą, cóż z tego skoro w okolicy wszystko jeszcze w lodzie a dalej wyskoczyć nie bardzo mam kiedy. Trzeba woblerki dłubać, kijkom korek restaurować i smarować kręciołki. Byle do wiosny, lub do odwilży przynajmniej.

A jak Ci mówiłem, że do marca kicha, to snułeś jakieś wizje z krabami w roli głównej :-)

Bo podstawą przetrwania zawsze są wizje . Wizja trzech kolejnych wędek , których skończyć nie sposób , albo z realem zderzona wizja "poszerzającego" horyzonty  łowienia spod lodu , kończąca się tradycyjnie leżeniem  przy ognisku :)

to cie przypililo stary :) ale co tam, nie ma to jak ersatz w potrzebie :)

Wizja z krabem nadzieją na przeżycie zimy. Ograniczyłem sie niestety jedynie do kupienia luśni, ciężarków i całego szpeja :D :D wystarczy, lowić tym nie muszę.