Zagadka literacka

[Ugly]

Pewien bardzo znany pisarz miał niezbyt pochlebną opinie o Polakach Ostrzegam wrażliwych - padają mocne słowa pod naszym adresem <_< Zagadka: kto jest autorem poniższych cytatów:

 

„osobiście niemiałbym nic przeciwko zrobieniu porządku przez wyrżnięcie wszystkich Polaków(…) bo to najbardziej reakcyjna i rasistowska swołocz”

Dla Polski nie ma miejsca na ziemi

gdyby mi dano sposób, wysadziłbym ten kraj w powietrze (o Polsce)

Polska to irytujacy obszar miedzy Niemcami i Rosja

Polska to „odbytnica świata”

Przyznaję się, na polskość jestem alergiczny. (...) Polak musi być świnią, ponieważ się Polakiem urodził

U

P.S.: nagroda: znaczące mrugniecie okiem użytkownika @Ugly

[Gruzin]

Waldemar Łysiak

[Ugly]

Kolego Duce ! Wiesz, że dzwonią, ale kościół nie ten. Łysiak wielokrotnie cytował tego pisarza i stąd pewnikiem Twoja pomyłka

U.

[Gruzin]

To nie pomyłka, napisałem tak z premedytacją.

 

Łysiaka cytaty z Miłosza były na tyle 'twórcze' że można je mu przypisać. Ale żeby zaraz go nazwać 'znanym pisarzem'...kolego Ugly, no ja proszę

 

A teraz poproszę o obiecane znaczące mrugnięcie okiem

[Ugly]

A więc zagadka rozwiązana ! Autorem powyższych cytatow jest Czesław Miłosz Nie ma co sie dziwić, sam określał się jako kosmopolityczny Litwin

Kolego Duce !

Niewatpliwie zagadkę rozwiązałeś ! Nie będe wdawał się, z całym szacunkiem, w polemiki na temat pisarstwa Łysiaka, aczkolwiek Twoją tezę uważam za nieuprawnioną. Prześmiewczo odpowiem, że Nobla jeszcze niema, ale nakłady jego(Łysiaka) książek coś chyba mówią. Czy z Łysiaka? Niekoniecznie - wszystkie dostępne są w Internecie a np pierwszy z Jerzy Giedroyć, Czesław Milosz Listy 1964-1972

 

Odnośnie Miłosza to jeszcze wierszem polskiego poety Herberta go:

 

Chodasiewicz

 

Mój znajomy z antologii rymujących Słowian

(nie pamiętam jego wierszy lecz pamiętam ze tam była wilgoć)

swego czasu nawet sławny a za sławą umiał się uwijać

nic w tym złego ale jaka była jego entelechia

odpowiemy był hybrydą w której wszystko się telepie

duch i ciało góra z dołem raz marksista raz katolik

chłop i baba a w dodatku pół Rosjanin a pół Polak

 

Na początku i na końcu jego sztuki jest zdziwienie

że urodził się że zaistniał Chodasiewicz pod gwiazdami

gorzej było już z innymi zdziwieniami

z tożsamością ze wspólnotą z korzeniami

sam nie wiedział kim był - Chodasiewicz

i przez wszechświat od narodzin aż do zgonu

na wzburzonej fali płynął na kształt glonu

 

Pisał wiersze Chodasiewicz raz przepiękne a raz złe

te ostatnie także mogą się podobać

jest w nich wszystko co być musi - melancholia

patos liryzm doświadczenie groza

 

czasem wielki płomień z niego bucha

nad wieloma jednak ciąży duch sztambucha

 

Chodasiewicz pisał także prozą - żal się Boże

o dzieciństwie a to było nawet ładnie

lecz przykładał się przesadnie do zagadnień

Swedenborga godził z Heglem i czort wi co

był jak student który czyta w kółko parę książek niedokładnie

 

Byl z natury emigrantem tak jak ktoś

rodzi się powiedzmy draniem świętym lub artystą

sam szaraczek drugostolny miał krewnego

ten z kolei był baronem lub kimś koło tego

mówił tedy o nim Chodasiewicz bardzo ciepło

i podziwiał jego fumy jego skłonność do zadumy

że tak tworzył po francusku żył w Paryżu miał kochanki

 

Emigracja jako forma egzystencji rzecz ciekawa

bez przyjaciół i bez krewnych pod namiotem

żyć bez sankcji obowiązków każdy przyzna

że na barkach ciąży nam ojczyzna

mroczne dzieje atawizmy rozpacz

znacznie lepiej w lustrach żyć bez trwogi

Mereżkowski gada przez sen Zinaida pokazuje ładne nogi

 

Wreszcie umarł Chodasiewicz w jakimś stanie Oregonie

za górami za lasami całkiem umarł

i ogarnął jego ciało silne wielki tuman

 

jego rechot rymowany zza obłoków

 

Na koniec Nagroda dla Kolegi @Duce13:

U.