Krzysztof Penderecki

[Maciej W.]

Zmarł Krzysztof Penderecki, podobno najwybitniejszy współczesny polski kompozytor i jeden z najbardziej uznanych twórców na świecie. Pewnie w obecnej sytuacji ta śmierć przemknie trochę obok nas. Myślę, że Mistrz się nie obrazi, jeśli w tym wątku, oprócz zapalenia świeczki, porozmawiamy sobie o rozumieniu muzyki. Bo twórczość Pendereckiego jest dla mnie całkowicie niezrozumiała, a nie spotkałem jeszcze nikogo (również muzykologa), kto zrozumiałym językiem pomógł by mi tę muzykę zrozumieć. Szczerze, to nawet nikt nie próbował. Stąd "podobno" na początku mojego wpisu. Zapamiętam Pendereckiego z batutą w Teatrze Wielkim. III Symfonia Góreckiego i niesamowita Beth Gibbons. RIP

[BOB1]

[*]

[Guzu]

Niepowetowana strata

[malinabar]

[*]

[MarCinFin]

[*]

 

Wysłane z mojego CLT-L29 przy użyciu Tapatalka

[Skalaar]

Nie moja muzyka- za głupi jestem ale był wybitny i uznany na całym świecie.. [*]

[abudam]

[*]

[SID]

Świetna muzyka filmowa.

[*]

[Dokuś]

[*]

[coma]

[*]

[darekl]

[*]

[MZieli10]

Podobnie jak Krzysiek, nie trawiłem, co nie umniejsza w żaden sposób Jego wielkości.

Na pewno pozostanie z nami na długo.

Niech Mu ziemia lekką będzie [*]

[Ugly]

Raz byłem na koncercie dyrygowanym przez Mistrza ! Nie wiele zrozumialem z tej muzyki. Jednak z rzadka, przez sekundy łapalem jakąś przestrzeń, perspektywę, wielkość. Tak, wielkość to chyba najlepsze słowo.

No i potrafił przyjść, odwiedzić i chyba pogodzić się z Mikołajem Góreckim, choć wiemy, że ich relacje bywały trudne.

Niech odpoczywa w spokoju.

[Maciej W.]

Dyrygentem na pewno był świetnym. Z wiekiem, gdy pozbyłem się długich kudłów i dziurawej dżinsówki, przyszła ochota na odkrywanie nowej, innej muzyki. Wydawało mi się, że jeśli Chopina mogę słuchać na okrągło, wspomniany Górecki poruszył mną do głębi, to mogę spróbować i Pendereckiego. Niestety, natrafiłem na barierę nie do przeskoczenia. Ani to przyjemne dla ucha, ani zrozumiałe, a jedynie męczące. Chyba jest to muzyka pisana dla siebie samego i wąskiego grona fachowców obeznanych w konstruowaniu takich kompozycji, bo ciężko sobie wyobrazić, by wypełnione sale koncertowe w stu procentach kumały o co chodzi. Nie wspomnę o całych rzeszach wszelkiej maści autorytetów, które wycierają sobie gębę genialnością Mistrza, a o tej muzyce mają pojęcie znikome. Zmierzam do tego, że przypadek Pendereckiego skłania do refleksji, czy należy mówić o geniuszu człowieka, skoro nie posiadło się wiedzy na temat jego dzieła. Bo trudno mówić o geniuszu, tylko dlatego, że ktoś go takim okrzyknął. Pochylam głowę nad człowiekiem kultury, poświęconym i oddanym muzyce. Ona została i mam nadzieję, że uda mi się ją zrozumieć.

[Alexspin]

[*]

[Maciej W.]

Warto posłuchać: