Sandacze 2023

[tofik]

To i ja dorzucę swoją październikową tęgą rybkę ????

[mishka]

"To cudo było zwiastunem tego wszystkiego , co wydarzyło się w listopadzie  ."

Gratulacje i czekam na relację listopadową. Zawsze z niecierpliwością rozpoczynam lekturę Twoich przygód.

Wierny czytelnik

[michcio]

Poproszony przez @malinabar wrzucę rybę z lokalnego siurka

W drugiej połowie listopada nastał dzień książkowy. Pierwszy przymrozek, pierwszy śnieg, podwyższona woda. Czułem od rana, żeby być nad wodą akurat TEGO dnia. Namierzyłem miejsce, gdzie w odkosie od głównego nurtu, robiła się spokojna woda i na dnie stały leszcze. Najpierw 2  duże kapotniki, ryby po dobre 55-60cm!

Kilka rzutów później, takie samo "najechanie". Szybki i siłowy hol, bo to w końcu kapotnik. Ale pod brzegiem nie widziałem srebrnej łopaty. Odpalam czołówkę i w momencie nogi z waty, modły w stylu "nie spadnij, nie spadnij". Do podbieraka wszedł za pierwszym razem. Siedział w nim dobre 15 minut, bo kumpel był w drodze. Jak zobaczyliśmy gabaryt i podniosłem cielsko ( dobre 10kg) to osłupieliśmy. Ryba miała jedynie 93cm, ale wyglądała na większą. W każdym razie, plywa dalej i liczę na ponowne spotkanie.

P. S jest to trzeci sezon z rzędu, gdzie nie łowię dużo miarowych ryb, ale jedna 90+  siada na osłodę.

Sprzętowo?

Speedmaster 2.7m 12-42g

Biomaster 4000

Pp 20lbs

Gunki gbump 10cm

Edytowane 14 Grudnia 2023 przez michcio

[Z Olsztyna]

88cm z ostatniego rezania

[malinabar]

Koniec roku tuż tuż , czas zatem na podsumowanie listopada .

W Zaduszki wypływam dosyć późno , bo mimo urlopu wieje tak mocno , że próba łowienia przy tej wichurze wydaje się bezsensowna . Mam problemy z odbiciem od brzegu , bo zachodni wiatr wbija mnie weń bez skrupułów a na elektryku i wysokiej wodzie jest mi naprawdę ciężko . Po kilku próbach przesuwam się wzdłuż płycizny w zatokę i wreszcie startuję . Płynę od razu w miejsce , gdzie miałem grubasa dwa dni wcześniej . Kotwiczenie w tych warunkach jest bardzo trudne , precyzja prowadzenia żadna , możliwość wychylenia się z przynętą poza linię wiatru symboliczna  a mimo to jest branie . Na maksymalnym wyrzucie , naprawdę dalekim , w samym hot spocie , przed którym stanąłem odpowiednio wcześniej  mam wyraźne sieknięcie , które kwituję skutecznym zacięciem . Ryba silna i zdrowa . Piękna . Holowana z daleka daje mnóstwo frajdy a lądowanie w wichurze takie trochę po omacku . Guma łyknięta w całości .

 

 

Spływam po godzince czy dwóch już bez kontaktu , bardziej walcząc z coraz większą falą niż łowiąc . 

Następnego dnia zupełna zmiana pogody . Zaczęło padać już w nocy , wiatr zmienił się na północny . W ulewie jestem sam na wodzie ,  nawet brzegowców gdzieś wywiało . Zaczynam od miejsca , które zagrało już w tym sezonie , a które jest jednym z tych darzących co dwa , trzy lata . Najpierw zupełnie zaskakująco mam branie w momencie , w którym łódka jeszcze obraca się powoli po zakotwiczeniu . Ryba łyka gumę na szczycie podbicia , rejestruję ten fakt i zacinam , jednak nie dość mocno chyba . Wydaje się początkowo , że to szczupły , ale z każdą chwilą rybon , który najpierw wychodzi do góry , coraz mocniej muruje do dna i wali łbem tak mocno , że aż serce staje . Widzę przez moment szerokie i złotawe cielsko , po czym ryba spada . Guma ma kły odbite przy główce . Trochę mi słabo . Później w dwóch rzutach mam dwa dziwne , ale wyraźne kontakty , których nie mogę zaciąć . Nie ogarniam zupełnie , co tu się dzieje . Wreszcie zacinam rybę tuż przy łódce . Walczy zaciekle , również w łodzi . Jest ciemna i piękna .

 

 

Po wypuszczeniu sandacza robię minimalną korektę ustawienia i w pierwszym rzucie mam cudowne branie . Szybkie niczym błyskawica , elektryczne sieknięcie skwitowane takim samym zacięciem i większa , grubsza od pierwszej ryba ląduje w podbieraku . Łapię się tylko za głowę myśląc , że to absolutna pełnie szczęścia , na którą właśnie czekałem cały rok . Sandacze są aktywne , są złe i przede wszystkim wbrew temu , co im serwują każdego dnia i każdej nocy wędkarze , po prostu są .

 

 

Później nie dzieje się już nic , więc przesuwam się powoli na miejscówkę , która dawała ryby i kontakty poprzednio . Po drodze notuję piękne , choć nie wcięte branie . Guma poskręcana , opór godny . Po trzech godzinach spływam do bazy . Dla formalności staję na pierwszej miejscówce . Leje równo i jestem już dostatecznie nasiąknięty . Branie jest mimo wszystko zaskakujące . Ciężar i gabaryt sandacza również . To już absolutne apogeum tego dnia . Walczy zaciekle , widok w krystalicznej wodzie wygiętego w esy floresy cielska jest czymś , co do teraz mam przed oczyma . Ryba dobrze ponad osiem dych , przegruba i przesilna . Wpięta bardzo mocno w koniuszek twardego . Wtedy wydawało mi się , że to absolutna pełnie szczęścia podczas jednego wyjazdu ...

 

 

Kolejne trzy dni przynoszą przemeblowanie pod wodą i nadal rosnąca woda , stopniowo obniżając swoją temperaturę , wygania całe towarzystwo z miejscówek . Trafiam wreszcie po długich poszukiwaniach rybę na "głębokim" , na miejscu dosyć typowym , jednak bez zapisów białorybu i śladów czegokolwiek . Strzał i kondycja wzorowe .

 

 

Następnego dnia znowu zaczęło konkretnie wiać z zachodu , a ja z uporem maniaka zaglądam na darzące cudownie miejsca na "płytkim", które już przy tej wodzie nie jest takim wcale a wcale . Pierwsze branie w centrum miescówy , na pooranym bruzdami fragmencie mini wyniesienia . Delikatne skubnięcie , na pograniczu zarejestrowania , takie okonkowe bardziej . Zacięcie w tempo , opór okrutny . Pompa przy dnie , przeskoki wolframu po kłach , widok ryby przy burcie zwalnia nieco czas i wszystko rozgrywa się w slow motion . Dyndająca na zewnątrz guma , rajd w bok od podbieraka , drugie podejście spudłowanie , trzecie parkuje bestię w siatce . Guma wypada sama , więc nie muszę jej wypinać ... Grube osiem dych w plusie . Wypuszczam , mamroczę słowa podziękowań w kierunku Wody . Jeśli przypomnę sobie początek sezonu to nie wiem zupełnie , co się dzieje ...

 

 

Niecały kwadrans później , jakieś pięćdziesiąt metrów dalej , na pograniczu lokalnego dołka mam miękki wjazd w gumę , który zaczyna stopniowo pulsować i walczyć zaciekle . Jest jakoś dziwnie w odbiorze , ale tak czy inaczej cudownie . Tym razem ryba ma nieco poniżej ośmiu dych , ale jest krępa i cudowna . Ja czuję się jak na haju i staram się zapamiętać wszystkie te euforyczne doznania , których doświadczam . Sandacz przygniótł przynętę i dostał centralnie w krawat , stąd hol taki bardziej "miękki" , bez wyraźnych targnięć łbem .

 

 

Dobrą godzinę później , już spływając , zgarniam kolejną rybę w rozmiarze osiemdziesiąt plus . Bierze na końcówce rzędu dołków na twardym wyniesieniu dna tam , gdzie się jej już nie spodziewałem raczej . Uderzenie wyraźne i mocne , takie akurat żeby mieć pewność , że wcięty będzie dobrze . Od razu wychodzi do powierzchni po to tylko , żeby dać pokaz siły przy dnie w kolejnych kilku chwilach . Łyknięta guma utkwiła w miękkim , ale wypięcie bezproblemowe . W zachodzącym słońcu wygląda obłędnie ...

 

 

Już miałem spływać , ale przed przystanią na odchodnym robię ostatnią sensowną miejscówkę , w której siada najmniejsza ryba . Piękna i smolista , w każdych innych okolicznościach byłaby powodem do ekscytacji , teraz jest po prostu kropką nad "i" tej wyprawy . Najlepszego mojego sandaczowego dnia w życiu jeśli się nie mylę . Poczułem się tak , jakbym nie znał zupełnie mojej Wody nie wiedząc , jak bardzo może mnie zaskoczyć . To cudowne absolutnie doświadczenie i dziękuję jej do dzisiaj , że dane mi było go doświadczyć .

 

 

Kolejny tydzień to oczywiście częste wyjazdy , które jednak nie dają efektów w postaci ryb . Wraz z ciągle rosnącą wodą towarzystwo się rozpierzchło . Zapewne brzegowa presja kampingowych nocnych "kombinatów" połowowych też robiła swoje . W połowie miesiąca patrolując główne ploso , przy samym korycie mam piękny zapis świecący jarzeniowo pełnym obietnicy obrazem na echu . Przepływam kawałek , kotwiczę po cichu , podaję przynętę a ryba ją delikatnie pobiera nad dnem . Po prostu książkowo , prosto i klarownie . Jestem znowu w siódmym niebie ...

 

 

Po kolejnym tygodniu wyraźny spadek temperatury zwiastował rychłe stanięcie zbiornika choć nie tak szybkie , jak się okazało . Jest późne popołudnie , mam mało czasu , wypływam dosłownie na dwie godzinki . Jestem na znanym i lubianym way poincie . Zsuwam się już z rejonu , w którym powinno być branie . Dalej jest nieznaczne zagłębienie , nieco bardziej muliste i jałowe , jednak z nadzieją posyłam tam gumę . Branie jest dziwne . Przypomina wjazd w przynętę z boku . Przesuwa się raptownie plecionka z taką ciągłością oporu , bez charakterystycznego mniej lub bardziej pstryka . Zacinam zamaszyście . Opór jest okrutny . Ryba prze nieustępliwie , idzie dnem i mam wrażenie , że trze o nie pyskiem . Tak to przynajmniej odbieram . Mija łódkę po lewej burcie gdzie mam przygotowany podbierak . Idzie dalej , okrąża mnie , robi rajd w poprzek mijając niebezpiecznie kotwicę . Kiedy wreszcie wychodzi wyżej , krew uderza mi do głowy i mamroczę wszystkie chyba możliwe zaklęcia i modlitwy , które uchronią mnie od katastrofy . Guma dynda na zewnątrz łba potwora , który wygląda na życiówkę . Nie pamiętam dzisiaj jak Go zapakowałem do podbieraka . Pięć cali kajtka wpięte od zewnątrz w twardy pas dolnej szczęki i zębów . Nie wiem , jak on to zrobił ... 

Jest to chyba najgrubszy i najcięższy sandacz , jakiego złowiłem . Kiedy go wreszcie wypiąłem ( a nie było wcale łatwo ) i starałem się podnieść podbierak , zabrakło nieco sił przy zbyt długiej dźwigni a statyw z telefonem mało nie wylądował w wodzie . Cudowny , piękny , w każdym aspekcie swego jestestwa NAJ . Mierzy 95 centymetrów i czaruje każdym milimetrem swojego wielkiego i krępego cielska . Mordowanie takich ryb powinno być ścigane z urzędu . Ja jestem dumny i wdzięczny mojej ukochanej Wodzie , że dała mi szansę spotkać się z tym cudem . I szepczę jej o tym cały czas ...

 

 

Następnego dnia w zupełnie innym rejonie łowię już o zmroku sporego sumka , który w pierwszych chwilach mógł uchodzić za sandacza , ale później był już tylko  "kłopotliwym" przyłowem . A po kolejnych dwóch , trzech dniach zbiornik pokrył się warstwą lodu na kolejne cztery tygodnie , przerywając tę nieprawdopodobną , listopadową passę . 

 

NOMINACJA DO KONKURSU "OPIS MIESIĄCA"                                                                     

Edytowane 1 Stycznia 2024 przez bartsiedlce

[andego]

Na długo zapamiętam końcówkę tego roku jeśli chodzi o odrzańskie sandacze. Ostatnie kilka lat odbijałem się i szybko znięchecałem powielając łowienie tą samą techniką w tych samych miejscach "sprawdzonymi" przynętami, które kiedyś przynosiły mi efekty. W tym sezonie wyszedłem ze schematu, zmieniłem miejsca i tak udało złowić się jednego, później drugiego no i dalej już poszło wierząc w to co robię. Odra mi w tym roku wypłaciła fajnymi rybami 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[malinabar]

Styczeń już w pełni , więc czas najwyższy na końcowy rozdział i podsumowanie ubiegłego już sezonu łódkowego .

 

W połowie grudnia zmrożone zbiorniczki , które stanęły lodem w końcówce listopada , odpuściły definitywnie po zdecydowanym ociepleniu połączonym z deszczami i wiatrem . Ta kombinacja poradziła sobie w miarę sprawnie z pokrywą lodową , choć jak zwykle proces uwalniania się od niej jest zdecydowanie dłuższy i bardziej oporny niż tworzenia się tafli . W końcówce tygodnia wreszcie trafiam na moment , w którym można zaatakować wodę i spróbować wypłynąć . Z daleka wydaje się to łatwe jednak na miejscu okazuje się , że przy brzegu są jakieś 3-4 metry całkiem grubego jeszcze i spychanego zachodnim wiatrem wprost na moją łódkę lodu . Dobrą godzinę kombinuję jak przebić się przez tą przeszkodę . Wreszcie dobijam pchając łódkę przy brzegu do jedynego pomostu i mozolnie rozkuwając coraz bardziej pokruszony lód udaje mi się odbić poza jego duże , rozbite tafle . Na 12V elektryku nie jest to zbyt łatwe ...  Mam mało czasu i staram się namierzyć ryby . Płynę od razu na "głębokie", choć przy tak dużym stanie wody to nie słup wody staje się kryterium kluczowym , co jej temperatura . A jednak to w tym właśnie rejonie jest ona o te pół stopnia wyższa . Notuję jedno wyraźne , choć delikatne branie . Zapisów na echu takich , jakich się spodziewałem o tej porze roku , nie stwierdziłem . Miejsc koncentracji białorybu po prostu brak . Zdecydowanym plusem jest to , że jestem na wodzie sam . A to uwielbiam , nawet jeśli się nie dzieje zbyt wiele .Kończę już praktycznie po ciemku . Na absolutnym pigalaku,  powszechnie znanym i obławianym , choć w jego nie wszystkim znanym fragmencie z odrobiną zaułków i zakamarków , zauważam ślady życia na SI . Prowadząc 5" gumę mam przytrzymanie z natychmiastowym odpuszczeniem , dziwne przygaszenie gumy , jakieś coś kręci się obok przynęty ewidentnie . Wszystko miękkie i delikatne , choć doskonale wyczuwalne na zupełnej flaucie i rozciągnięte na odcinku co najmniej dwóch metrów . W kolejnym kontakcie zamiast ciąć odpuszczam na mgnienie oka i dopiero reaguję zdecydowanie . Opór jest jednostajnie narastający , reakcja ryby również się stopniowo rozkręca z każdą sekundą i jest coraz bardziej porażająca . To wszystko trwa oczywiście znacznie krócej niż przeczytanie tych kilku zdań . Mam na kiju coś wielkiego tuż przy burcie , zapalam czołówkę i dębieję zupełnie . W krystalicznej wodzie olbrzymi sandacz pręży swe cielsko w esy floresy , tak bardzo masywnie i dostojnie , a ja patrzę na to wszystko jak zahipnotyzowany i próbuję zapakować pikującą raz za razem w stronę dna rybę do podbieraka . Wreszcie się to udaje . Jest ogromny , strasznie gruby i ciężki . Wydaje się jeszcze grubszy i większy od ryby sprzed miesiąca . Jest w ogóle nie zmęczony , walka trwała krótko i odbyła się na krótkim dystansie . Na pokładzie nie mogę GO opanować , jest potwornie silny . Próbuję nieudolnie zrobić jakieś foty . Ryba wywija się z ręki i czuję cholerny ból w lewym kciuku . Rozwala mi go nawet nie wiem w jaki sposób tuż przy paznokciu , krew leci całkiem całkiem mimo niskiej temperatury ... Czuję euforię , jest mi gorąco i cudownie . Łyknął calutką gumę głęboko bez wybrzydzania,  jakby w ciemnościach spokojnie chciał ją wchłonąć i popłynąć dalej siać postrach pod wodą . Jest naprawdę gruby , szeroki i w swoich proporcjach wręcz monstrualny . Ma 91 centymetrów i chciałbym GO spotkać raz jeszcze o kilka centów dłuższego . Jest absolutnym spełnieniem marzeń każdego miłośnika gatunku . Całuję bestyję naprawdę czule szepcąc , żeby nie dał się ubić nikomu  . Palec zagoił się na dobre dopiero w styczniu ...

 

 

Kolejne dwa dni to szukanie ryb w ciągle zmieniających się warunkach pogodowych , zmiennym ciśnieniu i wietrze . Jakieś brania , przyłowowy,  całkiem fajny sumek i wreszcie cudowny wieczór , zapowiadający krwawym zachodem kolejne , pogodowe przesilenie ...

 

 

I rzeczywiście , następny zachód słońca równie spektakularny , ciągle spadające ciśnienie zwiastuje nadciągającą wichurę a ja wreszcie znajduję ryby . Widzę je , jednak drapieżników nie widać na echu . W kolejnym obławianym miejscu pojawia się na bocznym zapis marzenie . Obserwuję kilka razy rybę na lewej burcie , później na prawej . Finalnie wyraźny strzał na solidnie obciążoną sandaczową klasykę następuje dokładnie tam , gdzie się tego spodziewam , czyli na twardej krawędzi malutkiego zejścia . Branie , zacięcie , hol z dystansu - wszystko podręcznikowo i pięknie . Ryba solidna i zimowo upasiona . Piękne chwile ...

 

 

Po dniu przerwy trafiam na wodę przy szalejącym , zachodnim wietrze . To orkan Zoltan , który nadciągał zapowiadany ostrzeżeniami znad zachodniej Europy . Przystaniowy jak zwykle popukał się w czoło , kiedy wypływałem a na wodzie byłem oczywiście sam . Znajduję ryby w miejscu standardowo obstawionym przez brzegowych wywózkowiczów i od kilku już sezonów jałowym , choć onegdaj znakomitym . Teraz jest tu pusto bo wiatr wali całą siłą w brzeg . Widzę piękne sandacze na bocznym a pierwsze branie jest dokładnie tam , gdzie się go spodziewam . Na szczycie korzonka , w zawieszoną na zbyt lekkiej na te warunki główce z antisnagiem , w niewielką 4" smukłą klasykę wali spokojnym tąpnięciem gruba ryba . Zacinam w tempo , buja się dobrą chwilę pokazując swoją masę po czym się spina . Gumka poskręcana wokół trzonu haka , drucik anty zaczepu nie ruszony . Jak one to robią ?... Po chwili widzę ryby z drugiej strony . Tym razem nieco większa przynęta na offsecie , branie tuż przy łódce i zaciekła walka na fali . Ryba wcięta w sam koniuszek twardego , ale solidnie . Złotawy i cudny.

 

 

Z tego samego miejsca na dużą jaskółkę doławiam jeszcze szczupaczka i wiem , że ryby szaleją , choć biorą półgębkiem bo zębaty zapięty od zewnątrz. Znaleźć tylko smoka ... Kolejna miejscówka i dobre branie . Później kolejny , większy zdecydowanie od pierwszego szczupak . Mam jeszcze dwa lub trzy sandaczowe strzały , jednak nie wcięte . Potencjalny dzień konia kończy się już totalną wichurą , która zgania mnie do przystani . Następny poranek to próba wypłynięcia mimo wszystko i wbrew logice , bez możliwości prawidłowego poprowadzenia przynęty i stabilnego zakotwiczenia . Poddaję się szybko . Późnym wieczorem wichura lekko odpuszcza , temperatura spada . Następnego dnia ,w przeddzień Wigilii , do mocnego zachodniego wiatru dołącza śnieżna zadymka i temperatura oscyluje wokół zera , więc znowu jestem jedynym szaleńcem na wodzie . O dziwo pod wieczór znajduję ślad ryby na granicy zasięgu koliberka . Rzucam tam , gdzie przed chwilą był zapis .Wjazd jest miękki i taki nijaki .Ryba od razu wychodzi do powierzchni , robi kocioł . Ja przekonany , że holuję szczupaka czuję lekkie rozgoryczenie . Jednak im bliżej łódki , tym bardziej schodzi do dna i muruje . Sandacz zapięty od zewnątrz w sposób , w jaki zawsze jest dla mnie zaskoczeniem . Silny , zdrowy , grudniowy smoczek . Prawdziwa nagroda w tych paskudnych warunkach . 

 

 

Po wypuszczeniu sandałka następuje coś , co próbuję odtworzyć sobie do dzisiaj i do dzisiaj nie wiem , co to było . Jestem na "głębokim" rejonie zbiornika , co oznacza teraz 2,2-2,4 m głębokości na tej miejscówce . W kolejnym rzucie mam branie będące powtórką pierwszego . Miękki wjazd w przynętę , zacinam , ryba wychodzi do powierzchni i wytrzepuje gumę wylatującą na moich oczach z pyska . Tyle , że jest to sandacz . Nieco większy chyba od pierwszego . Wychodzi z wody niemal do połowy na moich oczach jak szczupak. Jest zimno , temperatura wody około 3st.C . Nie rozumiem . Ale to właśnie widziałem .

W Wigilię jestem na wodzie i nic . Drugi dzień Świąt również z krótkim i bezskutecznym wypłynięciem . Kolejne dni to tradycyjny urlop poświęcony rybom , jednak nie potrafię ich zlokalizować i namierzyć . Na wielkiej wodzie zachowują się nietypowo . Nawet pospolite ruszenie brzegowych łowców , którzy opanowali w końcówce roku brzegi i taflę zbiornika zdalnie sterowanymi łódeczkami wydawało się w ich wykonaniu nieskuteczne .Ryby dosłownie rozpłynęły się w wodzie . I bardzo dobrze tak naprawdę . To dało szansę , że kolejne kilka smoków przetrwa do następnego sezonu . Ostanie dni grudnia to powolna koncentracja stad białorybu w typowych miejscach i dobre sandaczowe branie przy każdym wypłynięciu , jednak z tych nie do zacięcia . Jakieś szczupaczki niewielkie , karpiowate przyłowy za kapotę a to leszcza jak łopata , a to tołpygi kilkunastokilowej , a to karpia , który zostawił na haku łuskę na pół dłoni . Do tego spektakularna pełnia krwawego Księżyca porażająca swym pięknem .

 

 

W Sylwestra kończę sezon na wodzie , żegnając się z nią czule i dziękując za wszystko . A był to dziwny sezon . Wiosna słaba i pełna dramatycznych wydarzeń osobistych . Początek sandaczowy paskudny . Niżówki na moich akwenach , presja brzegowców i sumiarzy przekraczająca wszelkie granice . Jesień z totalnym zwrotem akcji . Statystycznie złowiłem mniej sandaczy niż w zeszłym sezonie , jednak ze zdecydowanie najlepszym rocznym TOP5 . Ryby cudownie grube , masywne i piękne . Mało było ryb niewielkich , co niepokojące . Bardzo słabo z okoniami , zwłaszcza większymi . Choć nie poświęcałem im zbyt wiele czasu tak naprawdę.  Kolejny rok bez dużego szczupaka . Jakieś nie chciane zupełnie sumy , ale to tendencja dotycząca całego chyba kraju . Duże karpiowate przyłowy , testujące zdecydowanie sprzęt wraz z sumami . Boleniowy rodzynek ze stojącej wody . Nowe , większe echo , z którego jest mega zadowolony i nowa łódka , która otworzy nowe łowiska w przyszłym sezonie mam nadzieję . I kilka fajnych ryb , z których połowu emocjami mogłem podzielić się z Wami . 

 

NOMINACJA DO KONKURSU "OPIS MIESIĄCA"                                                                      

Edytowane 10 Stycznia 2024 przez bartsiedlce

[wilczybilet]

Piękne ryby i opis sytuacji, gratulacje .

Edytowane 10 Stycznia 2024 przez wilczybilet

[duży]

Czytałem z wypiekami na twarzy.

Brawo Ty