To se ne vrati?...

[pezet]

Wejże zróbże...

[pezet]

No i  - idze idze bajoku...

[sierżant]

No i  - idze idze bajoku...

 

Właśnie. Ponadto zamiast "bajoku" może być klarnecie, przy czym ten klarnet dzieli się na klarneta bosego i klarneta łysego.

 

No żeż, przypuszczałem, że nie uzyskam odpowiedzi na moją zagadkę.

Odpowiem zatem sam: sztreka to tor kolejowy, biegnący nasypem lub sztucznie utworzonym zagłębieniem terenu, takim wąwozem.

Mówiło się "za sztreką", "przed sztreką"...

 

Wszystkie te naleciałości to pozostałość po czasach C.K. i miłościwie nam panującego Franciszka Józefa ( w tym momencie każdy krakauer powinien wstać i skłonić głowę w hołdzie cesarzowi).

Ja tak robię.

[pezet]

No nie wiem, ja - lajkonik od urodzenia, jakoś germanizmów w Krakowie nie słyszę. Wihajster jeśli już.

Germanizmy to oczywiście domena Śląska.

Za to rzecz, której w piśmie się nie odda - to specyficzna intonacja.

[sierżant]

No jasne, że dawnej krakowskiej gwary obecnie się nie usłyszy, lub bardzo rzadko.

A kto ma się tą gwarą posługiwać? Stare krakusy wymarły, zostały zastąpione przez rzesze ludzi, którzy się stosunkowo niedawno osiedlili w Krakowie.

Lata pięćdziesiąte - napływ setek tysięcy budowniczych Nowej Huty i innego przemysłu, lata dziewięćdziesiąte - kolejna fala osiedleńców, przede wszystkim wywodzących się z okolicznych włościan, którzy sprzedali pola, uprawiane w pocie czoła przez przodków, i zakupili mieszkania w powstających jak grzyby po deszczu nowych blokowiskach.

Ja jednak, jeszcze w latach sześćdziesiątych, już w przedszkolu spotykałem się na co dzień z taką mową.

 

Tak jeszcze gwoli wyjaśnienia:

Krakus, Krakowiak - to określenie mieszkańca regionu;

krakus ( z małej litery) - to ogólnie mieszkaniec Krakowa, urodzony w tym mieście;

krakauer - mieszkaniec, wywodzący się z rodziny, od kilku pokoleń co najmniej zamieszkującej nasze nadobne miasto.